Söz dinlemiyor yüreğim
Asi bir nehir gibi yıkıyor binaları
Kendince haklı
Yıkıntılara dönerken akıl kaleleri
Bense sonunu bekleyen
Bir yaprak
Düşeceğimi bile bile
Güneşle flörte çıkmışım
İmkansız aşk diyorlar
İmkanlısını yaşayın
Gülüyorum
İçim yalnızlığına kürek çekerken
Ben kızıla boyalı
Hayaller kuruyorum
Kimseler görmüyor
Ben kirpiklerine yazılıyorum
Bile bile canımın yanacağını
Sevdalar kuruyorum
Renk cümbüşü içinde hayallerim
Aklımın karanlığından kaçıyorum
Tenine sığınmak tek arzum
Nerdesin…
Kayıt Tarihi : 1.10.2006 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben kızıla boyalı
Hayaller kuruyorum
Kimseler görmüyor...Aslında Çoğumuz O sandalın içinde hayellerimize doğru kürek çekerken kendimizi yalnızlığımızın koylarında buluveriyoruz ve dinginliğin o çığlığı aslında bizi daha büyük uçurumların boşluklarında yatan yalnızlığa itiyor...Yüreğine sağlık şairim mükemmel bir çalışma...
Değer ve denilir..............bazen, birileri nadirende olsa buna 'değer'...............ayşen GENCER
TÜM YORUMLAR (3)