Asılı Şiiri - Muharrem Evirgen

Güzele takılan göz
Aklına ilişen söz
Gönüle süzülen köz
Mandalda asılı öz

Cephede yiğit nefer
Evde ana yar bekler
Vatana şehit düşer
Gönle asılı bir er

Pir olsa da bir evlat
Başına konsa devlet
Ana bağrında elbet
Gönle asılı ebet

Ölüm çığlığı acı
Yıllar geçse de sancı
Asla dinmez bu bacı
Gönle asılı tacı

Kopan fırtına yitik
Nere giderse gidik
Zaman eskitemedik
Gönle asılı bitik