Asıl Vatan Şiiri - Abdullah Toroslu

Neden düşmez hiç dilinden terane?
Tek türkün var o da vatan arkadaş
Bir mekân ki, olacaksa virane;
Onu sevmen azim hatan arkadaş!

Şu yerler ki kaç millete yurt olmuş;
Var mı şimdi de tekinden bir eser?
Onu seven nice milyar fert olmuş;
Onda kalmak kime olmuş müyesser?

İlk yolcular Âdem ile Havva’ydı
Bin senede yapmadılar bir hane
Zira onlar bu dünyayı boş saydı
Her şeyine kaldılar hep bigâne.

Tüm nebiler ayni yolu izledi
Biri olsun arza değer vermedi.
Onlar yalnız cennetleri özledi
Teki kalkıp dünya malı dermedi.

Yurt olur mu, yıkılacak bir diyar?
Mekân ancak, ölümsüzse sevilir.
Bence yanlış, kullandığın o miyar!
Vatan ancak, baki ise övülür.

Bir gün olur, tebdil olur şu cihan
Bila-mecbur göçer ins, cin ukbaya
Yerle yeksan edilir de malum han;
Geçer herkes, istisnasız bekaya.

Asıl vatan ahret ise ins can’a;
Muhabbeti ona yönelt arkadaş!
Sakın şaşıp vatan deme şu hana!
Çok dövünür sonra dostum inan baş!

Abdullah Toroslu
13.11.2013-İzmir