Hayret bir şey akıl almaz insanlar,
Cahil nankör insanlıktan ne anlar,
Çıkarına ters düş dostluğu sonlar,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Nerde diye şeytan cini soranlar,
Hiç yoktan hiç yere kalpler kıranlar,
Aptal olup seni beni yoranlar,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Para mal mülk artırırmış gücünü,
Ancak insan olan anlarmış acını,
En sonunda gördüm şeytanla cini,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Ne beklersin cahil nankör insandan,
Eşini dostunu bıktırır candan,
Görki farkı kalmaz şetandan cinden,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Çoktur böyle insan çoktur kıldan kıl,
Şeytandanda beter cahil nankör kul,
Söz gelişi sende bunu böyle bil,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Veysel derki hep ararım yıllardır,
Asıl şeytan olan nankör kullardır,
Kin garezli kem söyleyen dillerdir,
Tek bildiğim asıl şeytan insandır.
Kayıt Tarihi : 14.6.2012 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!