Asıl Nankör Olan Benim Kaderim

Hakkım yoktur hiç kimseye kızmaya,
Ne gerektir eşi dostu üzmeye,
Lüzum yoktur dili tellal gezmeye,
Asıl namkör olan benim kaderim.

Gerçek neyse onu yazar kitabım,
Gezer dilden dile çulsuz lakabım,
Benim kaderimdir tek muatabım,
Asıl namkör olan benim kaderim.

Birileri derki; şöyle böyle olsa,
Mahkümdür çekmeye çileli kulsa,
Garip zaten garip olmazdı gülse,
Asıl namkör olan benim kaderim.

İtildim kakıldım her gün dışlandım,
Sanma ben bu gidişattan hoşlandım,
Gitti gençlik ömür bitti yaşlandım,
Asıl namkör olan benim kaderim.

Gün görmedim kurtulmadım cefadan,
Belki bu çektiğim cahil kafadan,
Bitmez isyan ben olurum ah eden,
Asıl namkör olan benim kaderim.

Ağustosta karlar yağdı başıma,
Veysel derki; bakın şu göz yaşıma,
Kadersizdi yazın mezar taşıma,
Asıl namkör olan benim kaderim.