Mesele Şiiri - İlyas Kaplan

aynı dünyanın insanı değilim,ayrı dünyalarında
beğenmediğim bir çok şey var
beğendiklerim bir o kadar
zaman geçiyor
geceyi korkular kuşatıyor
asıl mesele
bir şekilde yaşamak

çoğu zaman öylesine takılırım şekillere
tercihlerim olur klasik, fantezi, arabesk
söz konusu olan kalite
duygu yoğunluğunun bir sonucu
hislerle,yoğunlaşır,yaşarım

içim içime sığmayıp
dökülürüm, dağılırım
yerlere,
bazen aşık olurum ziyadesiyle

biri olmak zorunda değilim,
beni ben kılmaya yarayan etmenlerle iç içe
aynı olmak,
farklı birileri,
öteki olmak gibi
aynı mekanda, aynı hayatta

çok şey kurgularım
asıl olan hangi hayatı istediğin
illa da bir son için,
son vermek için
tıpkı bir film izler gibi izlerim yaşananları

belki açlıktan susuzluktan
cevabını bulamadığım ağrılarım mevcut
zamanlarca düşünmenin verdiği sıkıntıdan belki
hem özneyim hem de nesne

hiç öyle daraltıp,uzatmanın bir anlamı yok
ben buyum işte bir dost bir düşman bir arkadaş
birilerinin eşi,babası,kardeşi,oğlu
birilerinin kini,öfkesi,
bazısının aşkı,sevgisi
bir tek ben bilmiyorum benim kim olduğumu
nefesini duyup bir türlü yüzümü,yüzüne dönemediğim

redfer