Ayet yalan mı söyler, niye ağır cansın?
Dışı rüzgârlık içi sade gözdür yara.
Düşün kelamı, bengi düşme, kindar yansın.
Dışı rüzgârlık içi cevher özdür yara
Felah akılda filiz verir, anmaz münkir.
Asıl macera aşk değildir, bu son devir.
Elif kılıfsa lafız nedir, neye denir?
Dışı rüzgârlık içi ağır sözdür yara.
İrem ıraktır, koşan erer peşi sıra.
Surat asıktır, sırat erir, ateş kara.
Damlar basıktır, yıkık evler, yanık çıra.
Dışı rüzgârlık içi hare közdür yara.
14.05.2010
-Ümraniye-
Kayıt Tarihi : 28.7.2010 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir elmas düşününki en yüksekte...O'nu bulunduğu yerden alıp yer ile yeksan etmek isteyenler sadece O'na değer verenlerin gölgesinin karanlığında boğulmuş...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!