Asıl Kahreden Bizi Yaşayamadıklarımız Değil

Asıl kahreden bizi
Yaşayamadıklarımız değil
Bizi asıl kahreden
Yaşayıp ta yitirdiklerimizin sancısı
Hasret duymak zordur yaşamadıkların için
Sen yaşarken öğrendin ağlamayı.
Gözyaşlarında saklanan gizli hikayenin
Son sayfasıdır bu yaşadıkların
O kuşlar bir daha konmayacak pencerene
O yokuşları tırmanmayacaksın artık
O bayram sofrası bir daha hiç kurulmayacak
Artık öpemeyeceksin ellerini, yitirdiklerinin

Asıl yiten bayram sabahlarının sevinci değil
Yiten biziz aslında
O sevinçler bir fotoğraf karesinde tutsak kaldı
Zamandan borç almıştık gülümsememizi
Hacizlere gitti bize getirdiği ne varsa

Ne zordur kim bilir
Bir mezar taşıyla bayramlaşmak
Sarılmak bir mezar taşına ne zordur
Bayramlar mı toprak olan
Yoksa biz miyiz.

Şimdi zaman
Yasını tutma zamanı değil
Yaşayıp yitirdiklerimizin,
Zaman,
Umutlanmak zamanıdır
Yaşayabileceklerimizi düşünüp...

5 Aralık 2002
15: 56