Hep eksik yanlarını ararken hayatın
Yaşayamaz oldunuz güzellikleri.
Kördü gözleriniz
Kendi ayaklarınıza bulaşan çamuru göremeyecek kadar
Ve sağırdınız
Yanı başınızda
Can çekişen hayatın çığlıklarını duyamayacak kadar
Sadece yaralarımı acıtmak için
Akıttınız tuzunu göz yaşlarınızın
Ve erdemden saydınız
Dişleri kendi yavrusunun kanına boyanmış
Timsah bakışlarınızı
Oysa yoksulluğunda çoğaltıp
Yüreğinin varsıllığını
Son lokmasını hiç düşünmeden paylaşabilmekti
Asıl merhamet
Asıl insanlık,
Borç bilmekti kendine
Herkesten iki kat fazla gülebilmeyi
Ve ağlamayı herkesten iki kat fazla...
2005
www.melihcoskun.com
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 14.3.2006 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Borç bilmekti kendine
Herkesten iki kat fazla gülebilmeyi
Ve ağlamayı herkesten iki kat fazla... '
Mükemmeldi Melih kardeşim.. Umutsuzluklardan umut doğmaz.. Sorunları görüp, çözümlerle umuda koşmak gerekir.. Acılarda ağlayıp,. gülme yollarında gülmek gerekir.. Gerideki olumsuzlukları, ilerideki olumluluklara kavuşturmak gerekir.. Umutsuzluğun arabeskinden kurtulmak gerekir..
TÜM YORUMLAR (1)