Asıl Gün Sonu Şiiri - Deniz Budak

Ve sesini bir kez daha duydum.
Menteşelerin çok güzel gıcırdıyor.
Parmağımı iyice sıkıştırdıktan sonra
Bir anda açılan kapağını yavaş yavaş aralarken,
Bir sonrakini tüttürme hayaliyle
Ellerimle sardığım sigaralarımın deposu,
Güzel tabakam.
Her muhabbetimin, her derdimin
ve her huzurumun eşlikçisi.
Yanağın olsa da okşasam ağlaya ağlaya,
Sana yüklediğim dertlere nasıl dayandın diye.
Gövden olsa da sarılsam,
Bastırsam kendime sıkıca.
Uzun süredir görüşmeyen dostların
Özleminin sona ermesi gibi sarılıp kalsak
Yüzlerimizi birbirimizin omzuna gömüp.
Göğsün olsa da
Kafamı yasladığımda akıttığım yaşların
İzine bakabilsem.
Kanlı canlı değilsin
Ama yine de çok güzelsin.
Kafamı yine sana yaslayacağım birazdan.
Bir tane daha sarayım.
Bekle.