Asil'din. Şiiri - Hadi Kuranlıoğlu

Dün gece yarısı, gökkuşağı renklerinden bir köprü yapılıyordu, yedinci göğün kapıkulları mülkün sahibinden gelen bir emirle, kapında el pençe divan duruyordu..
Mevlana ve Yunus sevgiliye kavuşmanın nezaketli şiirlerini kulağına mırıldanırken, İbn-i Arabi “ölmeden ölmüş birine, ölü demek yakışmaz” diyordu.
İris bütün saflığı ve zerafetiyle elindeki kadehine ince, zayıf, süzgün ama bir o kadar asil bir ruh damıtıyordu.

Sen o kadehin tek damlacık suyuydun, yükseldikçe göğe okyanus, okyanus çoğalıyordun..
Mecazda bırakıp incecik bedenini, ruhunla iman ettiğin hakikate koşuyordun..

Küçük bir taşın vardı yanında, taşa hayat veren zikirler dudağında, beyazlar asaletinin tacı gibi duruyordu gencecik saçında, uzanmıştın mukaddes bir Araf’ın kucağında, zarif bir tebessüm beliriyordu bakışında, izzetli ve sitemsiz bir suskunlukla, üç gün evvelinden “elveda” diyordun bana..

Ahdler, vefalar, güzellikler, zerafetler, uzaktan yakından yanına, yamacına ve son yolculuğuna gelen naif dostlar, adını bilenler, az çok seni tanıyanlar, şahidiydi tertemiz kalbinin, ruhundaki cevherin..
Kalbi kırık bir anne, yıllar yılı sabrı ve vuslatı sinesine nakşetmiş mahsun bir eş, henüz ne kaybettiğini kavrayamam saf, pırıl pırıl, gülüşünü senden alan masum bir çocuk varisiydi özündeki mücevherin..

Ruhuna kılavuz olmak şeref olur Hermes’e..
Ölüm meleği kanatlarını uzatıyor biraz üzgün, çokça utangaç nasip olmaz böyle göçmek herkese..
Khron’ın haddine mi seni taşısın kayığında, kapında dizilmişken şaha kalkan buraklar..
44 altın bedel ödemişsin olanca ihtişamınla geçerken Stiks nehrinden ve Sırat köprüsünden sana yarenlik ediyor kırklar..!
Osiris utanır karşına çıkmaya, hangi kanuna göre, hangi yüzle yargılasın seni mecazların divanında..
Kalbini ölçecek terazi yok, senden masumunu bulsun da tartsın seni mitlerin, efsanelerin mizanında..

Asil’din, etkilenmişti yamacında duranlar asaletinden..
İncinmemişti bastığın yer senden, kime denk gelmişsen nasiplenmişti o vakur iyiliğinden..
Yattığın yer incitmeyecek seni, iyiliğinin devri daim olacak belli, alacaksın payını elbet Ezel’in, ebedi hazinesinden..