benim bu sevdadan bağrım yanıktır
aşkların en vahim elimiyim ben
ağlarım yukarda mevla tanıktır
boz bulanık akar selimiyim ben
amansız aşkına tutuldum önce
üşüttüm sonrası giyerek ince
zengine varman hoş değildi bence
fakirsem baş kafa kelimiyim ben
memur sanıp gören evimi yıkmaz
gıravat bağladım ümüğü sıkmaz
hüsnü cemalin yar aklımdan çıkmaz
aşıkmıyım yoksa delimiyim ben
penceren önünde sayıca nice
isterdim sormalar sana bilmece
insaf eyleyip cam açmadın gece
seher vakti eser yelimiyim ben
yoksul kalır sanma sağ sola bakın
şimdiden eve halk ediyor akın
piyasaya çıkmam bir hayli yakın
saç bakım kremi jelimiyim ben
son kriz şehirle kenti köyledi
geçen gün çorbamı melih söyledi
nihayet bu sevda şair eyledi
inleyen şu sazın telimiyim ben
inlemek iş ise bende inliyom
bütün gün arabesk müzik dinliyom
sonucu inanki bende bilmiyom
mevkice evliya velimiyim ben.. ey yaar...
...............................
benzinli araca taktırdım tüpü
küresel ısınma katkı sağladım
kriz öncesinde gömmüştüm küpü
bulamadım çocuk gibi ağladım
adım adım gelir felaket yakın
aşırı masraftan kendini sakın
en son kalan para ederek çıkın
yastığın altına ümit bağladım
adımı doğru at raslansın ize
tanık olan varmı böyle krize
peyniri zeytini bile çok bize
kahvaltıda yalnız ekmek yağladım
demişler ar eden asla kar etmez
yar ağzı hiç kimse kendini itmez
altüstü hepsi et neyime yetmez
tütsüledim kuzu kelle dağladım
krizde bağrıma saplı bir oktun
kimbilir belki aç belkide toktun
dün gece bir tanem yanımda yoktun
aktılar göz yaşım çoşup çağladım.. yaar..
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!