Doğmadık mı seninle sımsıcak bir karından
Üflemediler mi aşk ruhunu ikimize
Öpmüştü aşk meleği tutkuyla alnımızdan
Lahuti ruhlarını ekerek kalbimize
Bir heveslik değildi şuur dolu layiha
Birleşmişti tutkumuz nefessiz alevlerle
Ve bize seslenirdi ufuklardan bir sayha
Aşın okyanusları en metin gemilerle
Ölümcül hastaları dirilten kudsi dua
Titreyen ışıkların nefesiydi aşkımız
Güneş bizle uyanır canlanırdı şu doğa
Şeytanların günaha özlemiydi aşkımız
Kan varya ab-ı hayat nasıl ruhu severde
Kutubun buz dağları sevdamızdan erirdi
Aşklar dünyada mahpus bizimki yücelerde
Cehennem bizle ağlar cennetler sevişirdi
His yüklü mahyaların sükutunda ölümsüz
Ruhumuz birleşecek uhrevi anılarla
Tutacak elimizden saf bir melek buyrunuz
Gideceğiz dünyadan sonu olmayan aşkla.
16.01.2017
Kılıçarslan GazioğluKayıt Tarihi : 17.1.2017 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!