Aşıklar Yokuşu Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Gönlümün aşıklar yokuşunda,ararken seni.
Seyrettiğim hayallerde,yırttım hep resmini.
Gezdiğim şu aşk yollarında.anarken ismini.
Avare oldum dertten gönül,gidemez oldum.

Gönül dağıma düşen,her damlada ağladım.
Aşkını her baharda açan,yapraklara sardım.
Sevda kuyularından aşkla,Allah'a yalvardım.
Aşıkların dilinde yandı gönül,içemez oldum.

Gönlümün bendi yıkıldı,ağladıkça hayallerim.
Tutunduğum dalda her gün, rüzgarı beklerim.
Feryadımda tırmanırken,yoruldukça sözlerim.
Gezdiğim ıssız vadide gönül,duyamaz oldum.

Gönül dallında eserken,sallandım gölgelerde.
Karanlık ormanında yürüdüm,ayaz gecelerde.
Ay ışığında aradım hayalini,buz tutan göllerde.
Aşkında eriyen izlerimi gönül,bulamaz oldum.