Aşıklar Caddesi Akşamı

susmuş her varlık...
söğütler bahara selam durmuş...
hüzün en gözalıcı takı üstlerinde
yükünmüşler de öylece
gözyaşları arza sicim sicim dökülmüş...

kapı önlerinde köy kadınları
gün yorgunluğunu def ediyorlar akşamın içine
çocuklar koşuyorlar bir an önce büyümeye

alev alev ufukta son yangın da sönüyor
bitimli demlerini sürüyor güneş saltanatının
turuncu...turuncu...kızıl ateş de söndü
kapkara bir gece geldi yine
göğümüzde yıldız çiçekleri
kederleri içimizde...