Mehtaplıymış geceleri hep bahçeler.
Güller açarmış sabaha dek.
Ve gül dalları üzerinde ötermiş bülbül.
Her lahza içinde ağlarmış gül..
Bazen meltem esermiş gül bahçesinde;
Yapraklar hafif hafif sallanırmış yel estiğinde..
Gören yokmuş o an, bülbülle gülün ızdırabını..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
