Âşıklama Şiiri - Adnan Durmaz

ÂŞIKLAMA

denizler ateşmiş dağlar demirden
gönlümü yolların dikine verdim
yanmaya bir ateş istedim yarden
kalbimi sakına sakına verdim

dediler söze dök öz incisini
dizmiş karac’oğlan söz incisini
yoluna döktüğüm göz incisini
hasretin çekilmez yüküne verdim

bülbül avaz etme gül küle dönmüş
andıkça inleyen bir kuru canmış
şu koca ömürden birkaç an kalmış
onu da saçımın akına verdim

felek senin bağrın benzermiş taşa
ömür aldın benden bir avuç yaşa
ezirayil gelmiş de can ister boşa
özüme gözümden yakına verdim

adnan durmaz