Gözde yaş damla damla, kâlpleri kan ağlıyor
Damlalar zincirleşip âşıkları bağlıyor...
Kurumaz pınarlardan çıkar içilmeyen su
Aşıkta tek korku var: ayrı düşmek korkusu...
Akan göz damlaları ruhunu serinletir
Gözleri yakar lâkin kâlbe ferahlık verir.
Gönlüyle ağlamayan ağlamak nedir bilmez
Böyle ağlayan gözü yel kurutmaz,el silmez...
Kanayan göz yaşından tuzdur kalan beyaz iz
İnsanız...bu gün ağlar...bir gün gelir güleriz...
Kayıt Tarihi : 3.6.2007 17:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!