Aşık Veysel'im Şiiri - Hikmet Durkut

Şarkışla Sivralan doğduğun köyden
Sen oldun bizlere ışık Veyselim
Gözlerin mahrumdu ışıktan ferden
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Hayatı görmeden anlatan dilin
Yıldıza çiçeğe uzanan elin
Bülbülü ağlatır seherde yelin
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Koyunu kurt ile gezdiren sendin
Yirminci asırda olmadı dengin
Tükenmez azminle zorluğu yendin
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Sen gittin ya sazın kaldı bizlere
Öğüt verdin sözün kaldı bizlere
Kalben açık gözün kaldı bizlere
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Daha doğar doğmaz hüzünle dolan
Yedi yaşındayken sararıp solan
Sadık yari kara topraklar olan
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Sensiz yetim kaldı şiirler sözler
Artık senin gibi görmüyor gözler
Sözler sükut etti duvarda sazlar
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Hep sevildin övgü aldın ülkenden
Bahsettin bizlere ilimden fenden
Çok şey öğreniyor bu Hikmet senden
Ey benim üstadım Aşık Veyselim