Ey aziz dostlarım yoruldum gayri
Dem sürmedim yaran ile eş ile
Ben kahpe feleğe darıldım gayri
Geçti ömrüm bora ile kış ile
Bu dünyanın sefasını sürmedim
Niçin şad olursun ölüm var iken
Sarmış vücudunu cürm ile isyan
Sad hezaran ömrüm olsa divane
Bilmez misin sonu gelir ey insan
Ecel gelir seni salmaz işine
Felek gurbet elde alma canımı
Sılada yavrular perişan olur
Yıkıp viran etme fakir haneyi
Düşmanlar duyarsa şadıman olur
Seksen bin evliya yüzbin erenler
Felek yıktı sarayımı tahtımı
Sünbül iken şeyda kurdum bahtımı
Ahrete gönderdim çifte mahdumu
Duman serden ayrılınca gözlerim
Çekip onlar musallaya konunca
Ben giderim emanetin Allaha
Suna boylum o yerlerde kal gayri
Başım alıp şu yerlerden gidersem
Ahu gözlüm sen kadrimi bil gayri
Benim arzettiğim kaşı kemandır
Tamakardır dünya malına insan
Ecel şerbetinden kansa gerekir
Terki dünya edip umudun kesen
Kurtulup günahtan yunsa gerekir
Namaz kılıp seccadede oturan
Getirdin başıma türlü cefayı
Derdim gönül sana dur demedim mi
Geçti ömrüm sürdürmedin sefayı
Çektiğim ah ile zar demedim mi
Halikın var yok müdara kul için
Geze geze gurbet ili yoruldum
Yoruldum da kahpe felek şad oldu
Anadan babadan yardan ayrıldım
Yine gurbet ile attı yol beni
Arzularım vardır bir tosun atta
Bir çift güzel gördüm sarpa çekilmiş
Salını salını gezer ikisi
Siyah perçem mah cemale dökülmüş
İnciyi mercana düzer ikisi
Birini benzettim yavru şahine
Çıktım yükseğine seyran eyledim
Engininde yar göründü gözüme
Yar gelir mi diye ardıma baktım
Perde tutmuş çar göründü gözüme
Divane gönlümü ettin zay gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!