Aşık Şahturna Şiirleri - Şair Aşık Şahturna

Uğruna, can verilen yaşama
Ölüme giderken-GÜLEBİLMEKTİR
Sevdan gün ışığı, yazarım cama
İsmin dudağımda SİLEBİLMEKTİR

Sevgi açar, ”kilitlenmez kasada”

Dağlar ne kadar yüksek olsa da
Sonuçta aşılan bir YOLU vardır
Kesme ümidini, naçar kalsan da
Meyvenin taşlanan bir DALI vardır

Çeken bilir, yar yarasın çekeni

Ne eğildim, ne de saptım.
Acılardan ilaç yaptım.
Insanı; başa taç yaptım.
Tacı-tahtı yıktım canlar!

Özümü çektim darlara.

Büyük okyanusta yüzdüm
Göllerde boğdular beni
Dikenli yollarda gezdim
Güllerde boğdular beni

Geçmiş ‘anıları’ andım

Dünya yakınlaştı, dostluk uzakta
En yakının bile ırak oldular
Paylaşım benlikte, sevgi tuzakta
Aşk bağları soluk, çorak oldular

Yaranlara SELM Olsun...

Yar ‘yarınlar’ sevdasını
KURANLARA selam olsun
Uçan ‘kuşun’ yarasını
SARANLARA selam olsun…

Can pazarında en başa
Sorgusuz yazdılar beni
Attılar yar’la ataşa
Kurgusuz yazdılar beni

Haramiler daldı hana

Sevgili Can, Canım, Cananım,
Martıların dama, tilkilerin sahile vurduğu tezatlar dünyasında; Aslanın kediye selam durduğu. Onurun, gururun ve yüreklerin aşındığı; çirkinliklerin güzellik
leri gölgelediği güzel memleketimizde; karanlıkta ejderhaların segirttiği...
Susurluk pisliğinin, susurluk suyunda bile temizlenemediği bir dünü ve bugü
nü yaşıyoruz; yaşayamadığımız memleketimizde, parsellenmiş dünyamızda.
Pak sevdamızın ve billur aşkımızın, kirlilikler sarmalının gölgesinde kalma

Gönül kuzusuyla, meleriz meler
GÖZ başlayıp, YÜZÜN bittiği yerde
Ferhat gibi dağlar, deleriz deler
ÖZ başlayıp, SÖZÜN bittiği yerde

Aşk-ı muhabbette, yer yok övgüye

Hay Dünya hay hay, gay gaylı dünya
Kimisine hay hay, kimine vay vay
Kime gerçek cennet, kimine rüya
Kimisine lay lay, kimine Ay ay

Kimi cenk etmeden olmuştur gazi