Aşık Şahturna Şiirleri - Şair Aşık Şahturna

Paras-pandaraslı, aşkı tarümar
Ne mesuda bir yar, ne derde umar
Aşkı zar parçası,‘bakışı kumar’
Çehresiz ışıksız, Sedasız Sevda

Sevgiyi aş etmiş, şap-şupur yutar

Turna kanadında selam yolluyorum Dostlara,
Güncel Ludwigshafen faciası ile ilgili bir eserimizi paylaşıyorum canlar ile. Keşke böylesi vahim olaylar olmasa, türkü, ağıt yakmak durumunda kalmasam. Umut, sevda ve kardeşlik türkülerimizin sıcak ateşine, isli yangınların kara bulutu çökmese! Halkın sesi, sazı, sözü olmak sorumluluğundan hareketle, bir kadın Halk Ozanı olarak dünyadaki diğer katliamları, acıları kınadığım ve bestelerimde nakşettiğim gibi, Ludwigshafen vahşetini de nefretle kınıyorum! Bir daha Solingen'ler, 2 Madımak`lar, Ludwigshafen vahşetleri olmaması adına, karanlıkların inadına!
Ludwigshafen vahşetinde yanarak can verenlerin yakınlarının acılarını paylaşıyor, sabır, metanet diliyorum! Nar'ı ateşte yananların toprağı bol olsun.
Turna kanadında şiir, türkülerde sevgi, saygılarımla...

Kadın Halk Ozanı ŞAHTURNA&Ozan ŞİAR Can

Gün gibi lekesiz, süzülüp gelir
Sevdamız Ay ışığı, ISLANMAZ Canım
Davamız dağ aşar, dizilip gelir
Katar-katar gider, USLANMAZ Canım

Sevgimiz beton değil, topraktadır dost

Destanlaştı sevdam yandı
Ay 'geceler' sabahlandı
„Umut atımız“ şahlandı
Sürer gider, kalmaz naçar!

Güneşten yaptırdım bir taç

ÖLÜM Çanları Çalıyor Dünya'da!

Ölüm çanları çalarken
Ben nasıl mutlu olurum?
Kan toprakları sularken
Ben nasıl kutlu olurum? ..

Giyilip elbise gibi atılan
Neden ses çıkarmaz Kadınlarımız? !
Meta gibi elden ele satılan
Neden ses çıkarmaz Kadınlarımız?

Toplumda oturur birer süs gibi

ÇIĞLIK! ..
Erimiş kurşun gibi içimi yakan mazlumların acısı, dostluğa ve esenliğe varmanın sancısı kıvrandırır durur benliğimi, dağlar yüregimi! ...Yer küremizin neresinde olursa olsun; Insanlığın bu dramına sessiz kalınamaz, kalmamalı da. Kendisine ‘Insanım’ diyenler. Bilindiği üzere, insan olabilmenin de koşulları, bir yolu yordamı vardır. Yoksa, insan canlısından ‘birkaç damla hücreden’ oluşmakla... İnsan olunmuyor.
Hele ki,‘Can’ hiç olunmuyor! Hayvanlar aleminin paylaşımını, sevgisini görünce, biz Insan kardeşlerin bunca bireyciliğine ve etrafında olup. bitenlere karşın, neme lazımcılığına, sorumsuzluğuna ne demeli? !
Evet dostlar, birşeyler yapmak gerekli... Herşeyin pahalı, ama ‘insanın ucuz’ olduğu memleketimizde ve dünyada,
İnsan Onurunu ayaklar altından çıkarmak için mücadele etmek, işin ucundan tutmak gereklidir!
Canlar, hiç bir şey elinden gelmeyenler; bari bir ‘ÇIĞLIK’ atsınlar! Ses’e ses katsınlar...

Sevgili Can, Canım, Cananım,
Martıların dama, tilkilerin sahile vurduğu tezatlar dünyasında; Aslanın kediye selam durduğu. Onurun, gururun ve yüreklerin aşındığı; çirkinliklerin güzellikleri gölgelediği güzel memleketimizde; karanlıkta ejderhaların segirttiği. Susurluk pisliğinin, susurluk suyunda bile temizlenemediği
bir dünü ve bugünü yaşıyoruz; yaşayamadığımız memleketimizde ve parsellenmiş dünyamızda...
Pak sevdamızın ve billur aşkımızın, kirlilikler sarmalının gölgesinde kalmaması için; temiz toplum ve berrak düzene varma yolunda ilerlemek gerek. Çakıl ve çakal taşları döşense de yolumuza; aşabilmek engerekli yolları! Budamalı dalları...Kayıkta salları.
Aşta, işte, sevişte paylaşmak gerek....Ki, mangal, çatal yürek ve erek.
İnsan çeşit çeşit, yer damar damardır gülüm. Sevdalar ve aşklar da öyledir. Yar aşkı, dava ve deva aşkı. Kimileri güzelim sevdaları belden aşağı görseler de, kaybolsalar da et yığınlarında debelenerek!

Değil heves, değil tutku
Aşkım SEVDADAN da Öte
Yarınlara sarkar ‘utku’
Umut DEVADAN DA Öte!

Poyraz eser, güller n’ider? ..

Ne eyildim, ne de saptım
Acılardan ilaç yaptım
İnsanı başa taç yaptçm
Tacı tahtı YIKTIM Canlar! …
Özümü çektim darlara
Güneşim vurur karlara