Aşık Ömer Şiirleri - Şair Aşık Ömer

Sinem üzre olan göz göz muhabbet
Ateşinin yeri midir nedir bu
Dökülür şevk ile nöbet-be-nöbet
Kûs-i İskenderi midir nedir bu

Selamet hırkasın giydim özüme

Nevbahar eyyamı artmada cuşun
O deme erdiği çağların Tuna
Payine yüz sürer eyler huruşun
Beklemez suları dağların Tuna

Selsebil abından karışır sana

Niçe dil vermesin divane gönlüm
Böyle bir cemali münevver aya
Aşkıyla olaldan mestane gönlüm
Nazar etmez oldu cam-ı sahbaya

Güftar eyledikçe canımın canı

Ol mahın hüsnünde hal-i mükerrem
Hacer-ül-esved’dir ey kaşı mihrab
Çah-ı zanahdanın çeşme-i Zemzem
Cemalin uşşaka kıble-i eshab

Görünce yüzünü ey gül’izarım

Ol tıfl-ı nevreste şuh- ı cihanım
Hublar içre şimdi bir danecedir
Aceb bi-vefadır çeşm- i fettanım
Gönlüm ol ecilden divanecedir

Bilmez ol bi-vefa yar- ı sadıkı

Çıktım yücesine seyran eyledim
Yar ile gezdiğim yollar perişan
Firkat geldi bir ah çektim ağladım
Bir ben değil cümle eller perişan

Aşkın zahmetinden yurt oldu dağlar

Perişan gönlüme değme ey peri
Hazer et Huda’dan yerde neler var
Ateş-i aşkına düşelden beri
Gör bu sine ile serde neler var

Aceb niçün cevre mail olursun

Hey gaziler bir seyrana uğradım
Söylenecek dinlenecek hal değil
Dokuz kişi bir pireyi kovalar
Ardı sıra erilecek hal değil

Mutaflar hep derildiler şaştılar

Rah-ı mahabbeti seyran ederken
İriştim menzile bir ayağ ile
Hublar arasında seyran ederken
Yitürdüm kendimi bir ayağ ile

Öyle peri olmaz hak-i Basar’da

Sabahtan bahçeye girdim
Bülbülüm güle sarmaşmış
Dost gülün engel koparmış
Sefil fidana sarmaşmış

Ben aşıkım bana yazık