Aşık Ömer Şiirleri - Şair Aşık Ömer

Çünkü güzel gönül alıp gidersin
Hoşça tut yanında mihmanın olsun
Beni ferdalara salıp gidersin
Unutma ahd ile peymanın olsun

Meylettiği için Ferhad'a Şirin

Cüz’i hidayetin dünyaya vermez
Kemal-i keremin müştakı Mevla
Sun’-i hikmetine akılları ermez
Yerlerin göklerin hallakı Mevla

Hicr ile Eyyub’u nalan eyleyip

Dedi bir pir bana pişman olursun
Razın açma Huda’dan gayrı ferde
Vücudun şehrine sultan olursun
Sabredersen Eyyub misali derde

Sanma isteyenler murada ermez

Deveyi deveye çattım
Nenni nenni nenni nenni oy
Yuların boyuna attım
Nenni de nenni de nenni de nenni
Kaynanamdan hicap ettim
Nenni nenni nenni nenni oy

Devretmedi muradımca zamane
Beni cananımdan ayırdın felek
Kaza tiri gibi attın yabana
Kaşı kemanımdan ayırdın felek

Gittikçe arardın ah ü figanım

Dilbera bendene divane dersin
Divane dağd’olur şehre gelir mi
Nezaket yüzünden düşnam edersin
Hiç demezsin hatırcığım kalır mı

Mestane çeşmimin ref’eyle habın

Dil verip sevdiğim şivekar olsa
Sinesi bendleri çözülse dursa
Gayetle sevdiğim hüsnüdar olsa
Ruyinde benleri dizilse dursa

Yaremi istese tutsa rıza mı

Dudu dillim meclis üstüne geldin
Safa-yi kalb içün nuşeyle bade
Çün bizi ziyaret kasdıyla geldin
Barî Huda’m etsin ömrün ziyade

Mey içüp felekten alanlar kâmı

Efendim gisü-yi siyehkarında
Mihmanın değildir ya nedir gönül
Manend-i andelib gül' izannda
Zülalin değildir ya nedir gönül

Huda kemal üzre vermiş kemali

Pay-i taht içinde mislin bulunmaz
Sencileyin kaşı keman efendim
Bu fena dünyada yarsız olunmaz
Gel bir dem sürelim hemen efendim

Gamzen oklarıyla bağrım delersin