Öylesine âşık olmalı ki insan,
Yürüdüğü yollar hep sevgiliye varmalı,
Etrafındaki canlı cansız her varlık,
Aşkın huzurunda el pençe divan durmalı.
Öylesine esmeli ki sevdasına,
Kasırga, fırtına kendinden utanmalı.
Yakmalı, kavurmalı geçtiği her yeri,
Ateş bile alevinden utanmalı.
Öylesine koşmalı ki aşkına,
Uçan kuşlar hızına imrenmeli,
Özgür bırakmalı yüreğini,
Tutsak gönüller, esaretinden kurtulmalı.
Öylesine âşık olmalı ki insan,
Karşısında ölüm dahi çaresiz kalmalı.
Ayrılık, hasret, biçare olmalı.
Öylesine âşık olmalı ki insan,
Sevgilim dediğini hep içinde taşımalı.
Et tırnaktan ayrılmalı, kalp kalpten ayrılmamalı.
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 12:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öylesine âşık olmalı ki insan, Yürüdüğü yollar hep sevgiliye varmalı, Etrafındaki canlı cansız her varlık, Aşkın huzurunda el pençe divan durmalı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!