Gülü bülbülsüz,
Müziği sözsüz sevmeyenlerdeniz.
İçkiyi yemeğin yanında değil,
Hüznün orta yerinde,
Zil olana kadar içenlerdeniz.
Sevdayı baştan sona düşle donatmadan;
Masaya koymuyoruz ana yemek ciddiyetinde.
Ve her sevişmeyi yangın saymıyoruz.
Köz saydığımız Yüreğimizi titretmeden.
Biraz hoyratız, Biraz da mahur...
İsyanları deli, aşkları kör seviyoruz.
Terk edilişleri topallayarak,
Ayrılıkları ahraz, avaz avaz susarak izliyoruz.
Randevularımız hep aynı gözün bebeğinedir.
Düşlerimiz her gün içine biraz daha umut süzer.
Neden biliyor musunuz?
İlk tohumumuz, ana rahmine değil, bir çift göze düşer.
Kayıt Tarihi : 23.1.2009 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!