Aşık Korhani Şiirleri - Şair Aşık Korhani

Sarhoşum ben sarhoşum.
Yar elinden bir hoşum.
Açık kaldı pencerem de.
Elimden uçtu kuşum.

Elinde Barhanası.

Bilmem anlatmaya dilim yeter mi?
Pirimizdir bizim Tuncay Akdeniz.
Şu dermansız elim kalem tutar mı?
Pirimizdir bizim Tuncay Akdeniz.

Affına sığınıp, başlasam söze.

Deli gönül ne ağlayıp durursun.
Himmet dergahından sel göster bana
Yaralı kalbime hançer vurursun.
İlim dergahından gül göster bana.

Erenler cemine vardığım gece.

Yıl iki bin sekiz Haziran on dört.
Hoş geldin Çağan’ım hoş geldin Toprak.
Bilesin bu dünya, olmasın ki dert.
Hoş geldin Çağanım, hoş geldin Toprak.

Deden de yaş elli, sen ise sıfır.

Cehalet kisvesin giyinme dostum,
İlimden geçmeyen, yol karanlıktır.
Cahil meclisine atarsın postun.
İlimden geçmeyen hal karanlıktır.

İlim yapacaksan insanı oku.

Beni Benden sorma Bende değilim.
Anlat bana sen nasılsın güzel dost
Vücutta, beden de, tende değilim
Anlat bana sen nasılsın güzel dost?

Derbent boğazından girer içeri.

Bu şehrin karanlık sokaklarında.
Hep seni aradım, hep seni sordum.
Batan şu güneşin kızıl ufkunda.
Hep seni aradım, hep seni sordum.

Umutlarım, hayallerim sönerken.

Namerdin ekmeği aşı yenilmez.
Merdin sofrasında doydum doyalı.
Kula kul olana insan denilmez.
Merdin töresine uydum uyalı.

Kanma hilebaza mert ile otur.

Etrafını sarmış, dağlar ve taşlar.
Sen kendini Yurt u sandın, melendiz.
Lale sümbül açmış, baharı başlar.
Sen kendini,yurt’ mu sandın melendiz

Başın Pare,pare, karın eksilmez.

Bir seher vaktinde,indim bağlara.
Gül Kurumuş, Bülbül Susmuş ötmüyor.
Başımı yasladım,yüce dağlara.
Dil kurumuş, derde derman yetmiyor.

Başımı yasladım,yüce dağlara.