Aşık Korhani Şiirleri - Şair Aşık Korhani

Muhammet ceminden yol mu istedin.
Yol istersen yol vereyim güzel dost
Ali dergahından gül mü istedin
Gül istersen gül vereyim güzel dost

Yanarım Alinin cevri narından.

Okumayı bilir isen hoca’yı
Kılavuzluk eden kitap gibidir.
Anlar isen söylediği heceyi.
Topluma yön veren hitap gibidir.

Ne güzel yaraşmış Necati adı.

Bir name göndermiş nazlı yar bana.
Zarfın üzerine kul diye yazmış.
Muhtarlık mührünü basmış yan yana.
Utanma sevdiğim pul diye yazmış.

Yakmış mektubunun iki ucunu.

İnsanlığa yıllar yılı anlattın.
Ozanların şahı sersin MAHSUNİ
Milenyum asrında Pirsultanların.
Sazında sözüyle Pirsin MAHSUNİ.

Bu çağda da çoktur, Hızır paşalar.

Buluşalım İbrahim’i dinlerde.
Diyerek fetvayı veren utansın.
Gazze’de bebeler yatır sinlerde.
Mümin kanlarını deren utansın.

Yakup’un zülbün den gelenlere bak.

Yarin Yanağından bir buse aldım.
Elden ele sürüklüyor yel beni.
Akan göz yaşımı ırmağa saldım.
Ummanlara sürüklüyor sel beni.

Yanmakmış sevdiğim aşkın hüneri.

Güzel bana öyle bakma.
Ellere sordum adını.
Ak gerdana inci takma.
Yellere sordum adını.

Yanakların al al olmuş.

Saplandı kalbime ince bir sızı.
Sebebini bana sorma Gülizar.
Yüreğime koydun ateşi közü.
Boş yere hayaller kurma Gülizar.

Gündüzüm hayaldir gecemse düştür.

Güzel olur bizim elin havası.
Dostluğun mertliğin daim mayası.
Bizim elden çıkar yiğidin hası.
Kalk gönül gidelim sılaya doğru.

Şimdi kayardın da yeşerdi bağlar.

Bilmem anlatmaya dilim yeter mi?
Pirimizdir bizim Tuncay Akdeniz.
Şu dermansız elim kalem tutar mı?
Pirimizdir bizim Tuncay Akdeniz.

Affına sığınıp, başlasam söze.