treni az eçen
eski bir istasyonum şimdi
beynim yıkık bir vagon
öyle bırakılmış paslı raylara
ve soğuğu seven
istasyonlar trenlerini bekler
aşıktırlar çünkü umutsuz
benim beklediğim gibi
her istasyon ıslaktır
hep hüzün yağmuru yağar
yağar durmaz bulutsuz
ey üzerimdeki madde
dağıl şimdi savrul uzaya
bir daha istasyon olmayacağım
insin tantanlar çalsın çanlar
gelsin beklediğim sevgili
burada kalmayacağım
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstasyonlar beklemelerin anıtıdır. İstasyon yanında büyümüşseniz ya da yaşamışsanız, daha kolay anlarsınız beni.
aşıktırlar çünkü umutsuz
benim beklediğim gibi
her istasyon ıslaktır
hep hüzün yağmuru yağar
yağar durmaz bulutsuz
BİR BULUT OLSAM...GÖKYÜZÜNDEN BAKSAM GEÇEN TRENLERE...EL SALLASAM MAZİYE....SUSTURSAM ÖZLEMİNLE KANAYAN KALBİMİ....YAĞMUR OLUP AKSA KARIŞSA VAGONLARDAN ÇIKAN TOZA DUMANA.....KUTLARIM ŞAİİRİM............
hiç kuşkusuz ya da biz öyle hissediyoruz. Gemiler ise bir parça olmuştur yaşamımızın.hüzün ise hep yanımızdadır, hiç gitmeyen etkileyici şiir.. sonsuz başarılar
TÜM YORUMLAR (3)