Taviz vermedi biran dininden
Şükür ehliydi kendi halinden
Ne Allah ne Resul düştü dilinden
Büyük babam aşık İsmail.
Caminin anahtarı onda gezerdi
Olacak kötülüğü anında sezerdi
Yüzü nurluydu hemde güzeldi
Büyük babam aşık İsmail.
Kar tipi ona vız gelirdi
Hakkın rızasını namazda bilirdi
Yürürken bile duayla giderdi
Büyük babam aşık İsmail.
Çok az bir uyku uyurdu
Seher lerde namaza dururdu
Hiç durmadan zikr okurdu
Büyük babam aşık İsmail.
Bal akıtırdı sohbetinde dili
Büyüklere malum olurdu hali
Görmedim onun misli bir veli
Büyük babam aşık İsmail.
Hakkın aşkı ile yanardı
Resulü nebiyi sürekli anardı
Farzını yapar sünnete uyardı
Büyük babam aşık İsmail.
Saygı görürdü her kesimden
Kuyu kazardı en hasından
Sözler söylerdi güzel sesinden
Büyük babam aşık İsmail.
Çileler çekti çile üstüne
İsyanı olmadı sabır testine
Hiç meyletmedi dünya süsüne
Büyük babam aşık İsmail,
Şerefli insandı yüksekdi onuru
Asildi soyu akağa torunu
Issızlarda yaşardı hakkın sırrını
Büyük babam aşık ismail.
Şehit yetimi baba soyundan
Örnek aldık güzel huyundan
Karapınar ilçesi kayalı köyünden
Büyük babam aşık İsmail.
Kayıt Tarihi : 19.3.2011 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah dostu peygamber aşığı bir insandı büyük babam bizler onun ayağının tozu bile olmaya razıyız. Allah onlardan razı olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!