Aşık Islatan Şiiri - Mustafa İskender Doğu

İnceden yağmur yağıyordu
Ahmak değil aşık ıslatandı
Sadece yürüyordu
Nereye? neden? Bilmiyordu
Ayak uçlarındaydı gözleri
Ve sevdaydı bütün sözleri

Ağlıyordu
Büyük sızısı acıtıyordu yüreğini
Kimse bilmiyordu kimsesizliğini
Hep anlatıyordu bilmediklerini
Yaşamak buysa diyordu
Ben özledim ölümün sessizliğini

İliğine kadar ıslanmıştı o gece
Herkes ona bakıyordu
Sabahçı kahvesine girince
Üşüdüğünü hissetmişti
Bir bardak çayı içince
Ve yine yeniden anlıyordu yalnızlığını
Sandalyeden kalkıp gecenin
Karanlığına gömülünce!