Aşık-ı Sadık- Garib Çoban

Gönlü Şems, dili Mevlâna, hali Yunus olana aşk olsun.
Bazı mektuplar kalemsiz kağıtsız s/özsüz yazılır!..
S/özden öze, içten içe.
Sır’dan sırra, O’ndan Ona.
Aşk dile gelmek ister, dua ateşi harlandımı teheccüt vakti.
Aşk lezzeti her zerreni sardımı şems vakti.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Vuslat özlemi zahirini batınını kavurdumu güzide mektuplar yazar gönül dostları duada.
Ona uçmak için derinlerinden sal sevda kuşlarını.
Sevdiğine Huu desin Huu gönlümün zekatı sevgili.
Ötesi ve berisiyle bu âlem, var ile yok arasında gidip gelen bir damlacık sudan ibarettir.
İstemem dünyayı, hey gidi günler hey O’da b/ana kalsın dedi DelilerŞeyhi.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Hz. Musa görmeyi bilemediği için Rabbi ona görmeyi öğretti.
Aşıkların s/özünde durduğu v/akitte bekler güzel dost.
Hasretin alev alev içime bir ân düştü.
Ey Gönül, Hidâyet yolunda gidenlerin azlığına bakıp da o yolu yadırgama!..
Doğru yoldan çıkıp helâk olanların çokluğuna bakıp da onların yolunun doğru olduğunu sanma!..
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Ey Rabbim dünyalık sarhoş nefsim yüzünden, içimdeki nazik sevgilinin sevgisini alma benden.
Çoğu zaman cilvesine b/akar özlemin feryadı.
Fazla hissedişlerin hissizleştirdiği.
Her şeyin hiçleştiği, en yakının uzaklığı, karmaşanın ıssızlığı, yokluğunun varlığındayım.
Niçin sevgilinin duasının zirvelerinden bu uyku gafletinin uçurumuna düştük?..
Ya Baki Entel Baki diyemedik, düştük!..
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Zîra düşenin cehli, düşürenin gâyesi ile iş birliği etmişti.
Ya Muhsin Ya Rakib olana, gönlü güzel olanlar vakfeder ömürlerini.
Ey gönül s/özüne dikkat et ki, içinde gıybetini eden nefsin aşkın bereketinin kesilmesine sebep olmasın.
Değişti hayal köşküm, gözümde viran düştü dünya.
Daha sayardım da salavatlarla, yokluğunun varlığında bir duraksadım.
Her aşırılık bir kusurdur.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Çok sahiplenmeyeceksin mesela. Çünkü ne kadar sahiplenirsen, endişelerin de o denli çoğalacak.
Kendini unutacaksın.
Sonra bir an gelecek; sahiplendiğin aslında seni sahiplenmiş, farkedemeyeceksin.
Gitmez ise başımdan ahh hasrete b/ak.
Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Zümer, 53
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Kabahâti başka yerlerde arıyoruz, kimi zaman.
Bazen oluyor, insanın kendiyle bile arası açılıyor.
Dersimi aldım teheccüt vakti Şems’ten, gönlümü okşar tane tane şems vakti Huu’lar.
Kendimle aramı ben açtım.
İnsan, içinde neyi büyüttüğüne dikkat etmeli.
Zira tüm hisler, iyilikler ve kötülükler; birer tohum gibi kalbimize ekilidir.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Neyi sularsak o yeşerecek.
Bana dua edin, duanızı kabul edeyim. Mü’min - 60
Sonsuzluk duaları salavatlarla donandı yüreğimde şems vakti, kokusunu gülün bile kıskandığı.
Olmazsa çaresi yârin ahh gaflete b/ak.
Dem bu dem Kavli Şems’den aldığımız nefesin sahibine Ya Gafur Ya Rahim deriz teheccüt vakti.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Biraz sus ve sükûtu tecrübe et.
Ve dilsiz ol ki ruhunun ağzıyla hakikat âb-ı hayatını içesin.
Bazen duymaya ihtiyaç duyduğumuz sözleri gökler söyler, hayvanlar, çiçekler söyler; hâl dilleri ile anlatırlar.
Ya da bir yabancı, bir şiir ya da güfte sebep oluyor duymamıza. Kâinatın kendisi bir risaledir.
Onda rastgelişler yoktur; irtibat vardır.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Zaten oldu olası insan oğlunun büyük ıztırâbı, kendine kendinden daha yakın bir meçhul olan nefsini bırakıp da
yerlerin altına girmesi ve göklerin üstüne çıkması değil midir?..
Aşkın hudud yoktur, ben aşığım diyene şeytan Hakim olur cahil olma.
Zaman her yerde hem yakın hem zamansız vakitte.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Aklı Kıt Adama sordular, ahirette neyle meşgul olacaksın?..
Bugün neyle meşgulsen onunla!.. Deliler Şeyhi dedi ki!..
Kim bugün nefsiyle meşgul olursa ahirette de onunla meşgul olur.
Kim bugün Rabbiyle meşgul olursa, ahirette de Rabbiyle meşgul olur.
Kâinatta aynı yoktur, benzer vardır.
Allah bir şeyi iki kez yaratmaz.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Bu O'nun, bir'lik makamının delilidir.
Her an yeni baştan başlayan bir hayattan bahsediyorum.
Akıl sahipleri için yılmak veya vazgeçmek doğru değil.
Korkma ey garib gönül bu iman mutlaka kazanacak nefsi’ni.
Ve belli bir yerden sonra bazı şeyleri hiç kimseyle konuşmaya gerekte duymuyorsun.
An bu an’sa, dem bu demdir ulaşamadıklarımız için merdivende ilk basamaktır dostun duası.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Şems vakti g/özümüzü kırpmadan severiz, aşkın zirvesine ulaşmak için.
Bizi zamanda karlı çıkartacak bir umuttur dua.
En derin üzüntülerde ya da en büyük coşkularda, doğum ile ölüm arasında deveran eden hayat, bize şunu telkin eder.
Burada kalıcı değilsin.
Bunu idrâk edebilirsek; ne gam ile mahzun ne de dem ile mağrur oluruz.
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.

Anladık ki cümle kurmakla her zaman yol kat'edilmiyor.
Sükût evlâ olandır, zira içimin hengamesi yeter bana.
Her şey gelip geçer!..
Yağmalanmış ruhuma teheccüt vakti yeni bir devran düştü.
Herkes birtakım ilahi sırlara vakıf olmak istiyor.
Fakat insan dahi güvenmediği kimseye sır vermez iken, Allah güvenmediği kuluna neden sır versin?..
Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın.
(Y.ed - Rahman’ın Sofrası Albümü)