Aşık Gürkani Şiirleri - Şair Aşık Gürkani

Bir nefis isterim isyan bilmesin
Bir lisan isterim yalan bilmesin
Bir gönül iterim talan bilmesin
Kalbim zikir ile meşgul olsun tek

Olmasın bedenim benden davacı

YARAB halimizi eyledik beyan
İsmin Rahman hürmetine yağmur ver
Zaten her şey sana amenna ayan
Zatın Yezdan hürmetine yağmur ver

Dünyayı yarattın boşta yürüttün

Size birkaç kelam edem anadan
Her dünyaya gelen bayan anadır
Bir an ayrılırsa evlat yuvadan
Hasreti içinde duyan anadır

Ana ne yorulur nede uslanır

Gücün yetmez benim ile uğraşma
Seni hasım saymıyorum Gürkani
Gidip gelip ayağıma dolaşma
İnan sana deymiyorum Gürkani……. DEVRANİ:

Bir ses geldi sivrisinek vızıltı

Çalışıp bunca yıl didindin durdun
Bilmem hangi hayaldesin Gürkani
Bütün yüksek mercilere baş vurdun
Bilmem hangi hayaldesin gürkani

Aşıkların haklarını savundun

Yazın kışın eksik olmaz dumanı
Çetin geçer kışlar bizim dağlarda
Tabiata nefes verir ormanı
İnsan çok geç yaşlar bizim dağlarda

Kardan taç giyince sanarsın Kral

Âşık Keremi bilmeyenimiz yoktur. Kerem önde arkasında arkadaşı Sofi yoluna devam ederken, Sofi seslenir Kereme. Kerem hele bir dur, Kerem durur sofi der ki, arkadan gelirken iyi düşündüm, senin deli benimde zır zır deli olduğumu. Kerem der kardeş bu nerden icap etti, şimdiye kadar biz deli değildik şimdi nasıl oldu. Sofi konuşmasını sürdürür der ki, sen bir beyin oğlusun yakışıklısın zenginsin kimin kızını istedin de vermediler bir keşişin kızına dünyayı dolaşıyorsun, hele diyelim senin bir gerekçen var, sen bir kıza dolaşıyorsun ya benim neyim var ki, peşinden dolaşıyorum. Kerem bir ah çeker şu cevabı veriri. Sofi kardeş can damarıma dokundun, böyle durumlarda dil söylemez tel söyler. Görelim ne söyledi.

Çıktım çıkalı gence’den
Kurtulmadım işkenceden
Dudağı bal bel inceden
Ben geçerim gönül geçmez…..Aşık Kerem

Cümle kâinatın efendisidir
Kalbimizde o var başımızda o
Allahın habibi ta kendisidir
Dilimizde o var dişimizde o

Bize serdar kıldı Cenabı Huda

Kalpte sevgi besle kula kin tutma
Birçok zarar gelir kinden efendim
Cahilin gittiği yola sen gitme
Cahil eder dinden seni efendim

Yazıktır ömrüne geçirme boşa

Kimse güvenmesin servete vara
Karun batmadı mı hem de varile
Yusuf yedi sene sabır eyledi
Oda göçtü gitti ama kâr ile

Bülbülün gönlünü feth ederse gül