İYİKİ DOĞDUN USTAM
Yıl bindokuzyüz altmış bir şubat kış gecesi
Sessizce bu dünya'ya geldin ustam Divani
Yüzler zor seçiliyor yarı sönmüş bacası
Gelişinle aydınlık saldın ustam Divani
Mahmut hoca sesledi adını kulağına
Dedi Rabbim sen koru gam düşürme dağına
Son sarışıydı bellki alıp da kucağına
Daha kundakta yetim kaldın ustam Divani
Oldu virane yurdu terkeyledin haneyi
Savurdu ordan ora yaktı o aşk sineyi
Bilmem nereye çekti kader bu divaneyi
Sen erenler yolunda yol dun ustam Divani
Ne geldiyse başına çektin çektin sine harına
Vermedin ki hiç önem dünya itibarına
Gördüğün haksızlıklar gitti belki zoruna
Yine de şükür eden kul dun ustam Divani
Mevlüt İhsani hoca idi senin önderin
İhya etti sözleri düşündürdü hep derin
Ebediyyen tarihte unutulmaz değerin
Yüce Haktan lütfunu aldın ustam Divani
Emrah dede uzattı bizlerede elini
Gönül şehrin üstüne ekti sevda külünü
Yakuti'de anlıyor her aşığın halini
Doğuşunla yolunu buldun ustam divani
Hacer Alioğlu /yakuti
Hacer AlioğluKayıt Tarihi : 1.2.2011 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!