Aşık Ali Şiirleri - Şair Aşık Ali

Bastı yine bir gahir,
Bal yesem sanki zehir,
Beni sensiz bu şehir,
Boğup duruyor agam.

Çekildim ben inime,

Kara gözlü yârdır benim bildiğim,
Aktıkça gözümden yaştır sildiğim,
Bir zamanlar dağı taşı deldiğim,
Ferhat yaratılmış "Aşık Ali'yim"

Selvi boylu güzellere hastayım,

Aşıklara âr olmaz,
Rezil olmak hak bize.
Haktan gayrı yar olmaz,
Başka canan yok bize.

Çektiğimiz evladır,

Vatan borcu diye yola,
Düşüp gitti asker agam.
Nasip olmaz bu her kula,
Şafak bitti asker agam.

Mardin ellerine saldık,

Bozkırın ayazında,
Ben köyümü özledim.
Kar boran beyazında,
Ben köyümü özledim.

Başı kel dağlarını,

Ariflerin yolu çıkar,
Kara taşlı Beytullaha.
Erenlerin kalbi bakar,
Kara taşlı Beytullaha.

İsterim ki ömrüm yetse,

Yüreğime çöktü acısı gene,
Sensizlik ne kadar zor bilir misin?
Ruhumu sıktıkça sıkar mengene,
Her bir yanım ateş, har bilir misin?

Ayrılığa çare bulamam artık,

Türlü acılara gark olmuşum ben,
Çektiğim eziyetler bitmedi bitmez.
Bir hayal içinde kaybolmuşum ben.
Başımdan bu sevda gitmedi gitmez.

Kadere talihe sözüm geçmedi,

Bizim elde güller açmış,
Türüm türüm kokar şimdi.
Güzelleri bade içmiş,
Melül mahsun bakar şimdi.

Kar kalmamış dağlarında,

Sevdiğim zehirde versen elinden,
İçmezsem namerdim, bunu böyle bil.
Yollarına düşüp, çubuk belinden
Geçmezsem namerdim, bunu böyle bil.

Yâdlara düşürme sakın özünü,