Aşık Şiiri - Metin Yüksek

İnsan,
Her gecenin ardından
Sabah olacağını unutursa,
Su verilmeyen çiçeğin
Solacağını unutursa,
Çaba gösterilmeden mutluluğa
Erişilmeyeceğini unutursa;
Ona göre her yer karanlık,
Baktığı yerler bulanık,
Acılar zamansız,
Dertler dermansız gelir.

Ama bazen
Biraz cesaret,biraz kuvvet,
Bir yerlerden başlama duygusu,
İnsanı umuda,
Mutluluğa doğru götürür.

Böylece gecenin sabahını,
Çiçeğin yaprağını,
Mutluluğun tadını,
Her zaman koynunda hisseder.

Bil ki ben,
Gecenin sabahı,
Çiçeğin yaprağı,
Mutluluğun son durağıyım;
Ben AŞIĞIM...