Yalnızlığın buz gibi huzuru
Sessizliğin kabir gibi rahatlığı
İkisinin bir de çılgıncasına sarmaş dolaş olması
Her şeyi unutturur ve teker teker hatırlatır:
Dehşete düşersin
Vahim bir duruma çökersin
Ama hiç görmediğin kendinle buluşursun
Yavaş yavaş alışırsın:
Ömrün seninle dalga geçmesine
Sana atılan ‘hayat’ adlı iftiraya
Ağlayasın gelecek şakalara
Gülesin gelecek ağlayışlara
Dayanılmaz olsa da dayanılanlara
Yavaş yavaş alışırsın...
Kurursun
Çatlarsın
Kırılısrın
Ve alev alev yanarsın...
29 Eylül 2016 \Urumçi
Enver HamitKayıt Tarihi : 1.12.2016 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!