Aşık! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Gerçek sevdaları!
Ne, gözyaşları…
Ne, sam rüzgârları…
Ne de, “kıyametler” eritebilir!
“Âşık! ”
Yarınlarını gözlemeden,
Maşukuna vurgun olmalı.
Yaşam:Bazen açık ve net…
Bazen de,“bulutlar” arasındaki,
“Güneş” gibidir.
Gözlerdeki, “pırıltı”…
Yüzlerdeki, tebessüm…
Kısaca bulunmak istenen her şey;
Önce kendi içinde doğmalı insanın.
Sonra bakmasını bilmeyen…
Hiç görebilir mi?
Ve içi “ben” dolu bir aşkla…
Gelir mi mutluluk?
Yanmasını bilmeyen tadını alamaz aşkın!
Alırım diyen varsa, Laf!
Büyük bir kandırmaca!
Dedim ya!
Gerçek sevdaları; ne gözyaşları…
Ne, sam rüzgârları…
Ne de, “kıyametler” eritebilir!
Bence “Âşık! ”
Yarınlarını gözlemeden,
Maşukuna vurgun olmalı.