Aşık Şiiri - Abdurrahman Tümer

Aşık görmez gayrısını
Maşukundan başkasını
Aşk belenen hırkasını
Giyer gider Allah diye

Nere gitse O'nu arar
Dağlara kuşlara sorar
Gece gündüz kendin yorar
Arar gider Allah diye

'Hay' diyerek, 'Hu' diyerek
Ukba, cihan bilmeyerek
Hep aşka yüzün dönerek
Çıkar gider Allah diye

Yoldan gelir, yola gider
O, vahdet-i aşka gider
Dilde zikir, başka gider
Yanar gider Allah diye

Gözü, gönlü maşukunda
Gece onda, gündüz onda
Dünya dediği bu handa
Akar gider Allah diye

Adın bilmez, sanın bilmez
Ondan başkasını görmez
Maşukuna gider dönmez
Söyler gider Allah diye

Mecnun sanırlar o Pir'i
Kalbi "tevhid" ile diri
Meftundur O'na gözleri
Yanar gider Allah diye

Aşık aşmış her perdeyi
Ermiş heyman mertebeyi
Maşuk olmuş her neyi
Yaşar gider Allah diye

Abdurrahman Tümer