Gözyaşımı kirpiğimden süzmedim oy!
Yüreğimle yudum yudum içtim yâren.
Kem sözle tutup boynum yere eğdiler,
Ellerimle kendime kefen biçtim yâren!
Başım yine koltukta sığınağım yoktur;
Gül benizliden gayrı hiç dostum yoktur.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
