AşİfTe İSTANBUL Şiiri - Sebahat Uğurlu

Aşifte İstanbulu sonkez göz atıp gezerken
Eleveda dedim İstanbulun her sokagına her semtine
Ağladım her köşe den döndüğüm de
Sizleri ve sevenlerimi,iyi yada kötü anılarımı

Hep aklımda,beynimin bir köşesinde hapsettim
Var olacak ve hiç silinmeyecek anılarım için ağladım.
Ağladım her köşe başında ağladım hep ağladım
Evet İstanbul,işte bir dertten daha kurtuluyorsun

Aşkıy`la sevgisiyle,dertleriyle bir kişi daha eksiliyor
Evet senin için bir kurtuluş,benim için ise birçırpınış.
Belki giderken ağlayacağım,belki birdaha dönüşü olmaz
Ama sen hep kalbim de var olacaksın.aşifte istanbul

Belkide ölürüm.dönemem sana bir daha
Gittigim yerde seni çok arayacağım aşifte İstanbul,
Havanı,yakamozunu,boğazını,emirganını çamlıcanı beykozunu
Belkide,pisliğini bile arayacagım senin aşifte İstanbul.

Ama şunu unutmayacağım aşifte İstanbul um
Sen beni yetiştiren,ufacık bir çocukken gençkız anne babanne yapan
Her üzüntümü her sevincimi dilsiz biri gibi dinleyen,
Derdime derman olmayan aşifte İstanbul

Seni terk ediyorum Sana acılarımı,kederimi,üzüntülerimi
Sevgilerimi sağlığımı rehin bırakarak gidiyorum.
Elvada benim aşifte istanbulum! ! !
meçhulden geldim meçhule yolcuyum

sebahat uğurlu
1-8-2009