Tek bilendi beni,sırlarımı benim kadar bilen.
Ben söylerdim sırlarımı o yazardı.
Kendimi bileli o beni bilirdi,ben bir tek onu.
Kimselere söyleyemediğimi ona anlatırdım,anlatmasam o bilirdi...
Benim halkım mutsuzluktan kırılırken,gözlerimden kendim için yaş akması yasaktı.
Halkıma ağlar,onlarla gülerdim.
Beni bilen, sırlarımı bilen sadece gönlümdü.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
