Aşere-i Mübeşşere Şiiri - Musa Uzunkaya

Henüz dünyada iken, müjdelenince cennet,
Bu ne büyük saltanat, bu ne büyük bir nimet! ...

‘Varacağın yer cennet! ...’derse şayet Peygamber,
Bir kul için mümkün mü, bundan hayırlı haber! ? ...

On büyük sahabiden; Ebu Bekir ve Ömer,
Peygamber halifesi, hepsi İslam’a nefer…

Hazreti Osman, Ali; Resulün damatları,
Halife-i Müslimin, cennettir durakları! ...

Abdurrahman ibni Avf, Talha ile Zübeyir,
Allah’ın cemalini cennette eder seyir! ...

Sa’d bin Ebi Vakkas ve Said bin Zeyd’e cennet,
Allahım cemalini sevenlerine lütfet…

Cennetle müjdelenmiş, Hulefa-i Raşidin,
Yolları-yolumuzdur bu on büyük mürşidin! ...

Onların hepisi dost, ashab ise; ’Ke’n-nücum! ...’
Gökteki yıldızlara nasıl edilir hücum? ! ...

‘La tesubbu ashabi! ...’ demiyor mu Rasulün? ! ...
Her birerini sevmek, vazifesidir kulun! ...

Kim severse Allah’ı, Rasulünü, cenneti,
Eksik olmaz kalbinden, ashabın muhabbeti…

Seni seven kim varsa; Ey Rabbim sevdir bize! ...
Sen merhamet etmezsen, kim acır halimize? ! ...

27.05.2009