Hiç düşünmezdim asansörde kalmayı
Bir hapishane, bir hücre gibi sanki
Düşünmek korkunçtu içindeyken arızayı
Titremem başlardı dizlerimdeki.
Güzel arkadaşım, sabah yolculuğundaki
‘’hadi seni kırmayayım bir çayını içeyim’’ dedi
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Buraya kadar her şey çok güzeldi ama
Kapı açılınca, kalabalık karşımızda
Güzelim, kendi adına günah çıkardı.
Ağzından, ‘’kocam duymasın! ’’ diye kaçırdı.
Fal taşı gibi açılmış o kara gözleri
Sinirlerimi bozdu, şüpheyle bakan kapıcı
Handa, görülen değil, görülmeyen yayıldı.
Zamparaya çıkardılar, bu masumun adını
Bu şiiri sevdim.
Tebrik ederim
Mustafa Yiğit
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta