Gözlerimden akan yaşlar,
Hüzün dolu gecenin bağrını ıslatıyor.
Bir çocuk sesi, sessizliği yırtıyor,
Aldırmadan hüzün ve geceye inat.
Sende mi aşamıyorsun engelleri,
olunca dağ gibi?
Aşmaya çalışıyorum, aşarak yaşamalıyım,
Her savruluş bir kayboluş olmamalı benliğimde.
Tuttuğunda umut ellerimden,
Uçar giderim bir kırlangıç gibi
Konmadan yerlere.
Kayıt Tarihi : 11.7.2008 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Özdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/11/asamiyorum-engelleri-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!