Asalak Şiiri - Veysel Şimşek

Adam olmaz sözünü bilmez dallama,
Yanar kalbim ciğerimi külleme,
Ağzı bozuk beni fazla zorlama,
Karga olmuş dalda öter asalak,

Asla dostluk bende bitmez ganidir,
Düşündüğüm boştur dünya fanidir,
Asalakta kem söz hatır sonudur,
Havlayan köpekten beter asalak.

Asalağın vardır iki ayağı,
Aslında hak etti sırtı dayağı,
Can dostuna küfür bunun kıyağı,
Bir anda can dostu satar asalak.

Dürüst babam herkes tanır anamı,
Bil sözünü getirmeden kınamı,
Sen sahtekâr, sende dersin bana mı?
Kem sözüyle dosta batar asalak.

Ben arıysam bal içinde kovanım,
Herkese sor çoktur benim övenim,
Eşşek arısından olmaz yeğenim,
Zehirlidir dosta batar asalak,

Böyle söz beklenmez er oğlu erden,
Hiç kimseye sahtekâr denmez birden,
Ancak bu beklenir cahil nankörden,
Güven olmaz baştan atar asalak.

Olamazsın sen Veyselin parmağı,
Bir taşarsam hatırla sen ırmağı,
Hiç yedin mi göz üstüne yumruğu,
Çokta taşırma beni, yeter asalak.