Hep aşağıdakilerle yaşanmıyor ki hayat.
Ama bütün aşağılıklar yukarıda geziniyor.
Ne edecekse varsın etsin kabuslar.
Uykularım yarından korkmuyor artık.
Bu dünyadan vazgeçsem, ötesi ne ki?
Sevilenler gidiyor, gidenler nerde hani?
Sana koşsam umutla eskisi gibi,
Ayaklarım yolunda yürümüyor artık.
Gece içimdeyse gündüzüm karanlık
İnsanların dışında ve Tanrı'dan uzak…
Belki hastalık bu, belki çobanımsı yalnızlık? ..
Şarkılar yüreğimi acıtmıyor artık.
Kayıt Tarihi : 21.10.2008 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Erdoğan Vural
TÜM YORUMLAR (20)