Aşağılık Insan Şiiri - Sedat Önler

Seni koruyup kollayacağıma yemin ederdim.
Asıl tehlike yaratan bir yaratığım.
Ölüm olsa gene seni, bırakmam derdim.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Dilerdim de hatasız bir hayat senle.
Mutlu ol derdim ve sende benle.
Hatam çok bilirim, yalan ve hile.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Aşıktım körkütük, kaybetmekten korktum.
Aşkımı yalan yanlışlarla çıkmaza soktum.
Ben vardım ya hani, aslında yoktum.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Kuzu derdi dilin, beni söylerdi.
Kalbin tertemizdi beni severdi.
Bir dilek hakkın olsa beni dilerdin.
En aşağılık insandan bile daha aşağılığım.

Söz söylenmez gayri, dense de boşa.
Umut senin olsun kuzm, gönlünce yaşa.
Yaradan neden yarattı diyemem haşa.
En aşağılık insandan bile daha aşağılığım.

Kendime bu şiir, şerefsizliğime.
Akıl olsa bende, bakmam kaleme.
Son bir kez daha kulak ver bu cümleme.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Affet diyemem sana, hatam çok büyük.
Bu yaptığım ömür boyu bana bir yük.
Seni seviyorum şahit yaradan büyük.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Önler derdi dersin, binbir yeminle.
Işim yalan dolan, her çeşit hile.
Cezalandırır rabbim belki kabirle.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım...