Adını Bilmediğim Bir Kadın İçin – Üç Ağı ...

Sebahat Sevinç Ütük
49

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Adını Bilmediğim Bir Kadın İçin – Üç Ağızdan Ağıt

Aşağılık,
bir kadının susmasından doğar.
Yahut bir erkeğin susarak hükmetmesinden.
Kimi zaman yatakta,
kimi zaman sofrada,
ama hep içeride —
sessizce büyür.

İstanbul’un bir semti gibi
geçer dilimize bir kusur:
Adını yanlış bildiğimiz,
yüzünü hiç görmediğimiz bir utanç.
(Kasımpaşa mıydı? Yoksa ben miydim?)

Bazıları ellerini nereye koyacağını bilmez,
oturmayı, kalkmayı öğrenmemiştir.
Ama konuşur —
çünkü en yüksek ses,
çoğu zaman en boş olanın olur.
(Sexton fısıldar: “Onlar da birer ölüm türüdür.”)

İnsan olmayanlara
saygı gösterilir bu şehirde.
Çünkü gerçek insan,
kendini çoktan toprağa gömmüştür.
(Kimse görmedi, ama ben duydum.)

Ben kazdım o toprağı.
Tenimle, dilimle, yıllarımla.
Kazdım çünkü suskunluk,
kadının dilinde bir mezar gibidir.
(Furuğ bağırır: “Konuş! Yoksa bedenin seni inkâr eder.”)

Ve orada,
karanlığın kıyısında
bir çift göz açıldı bana.
Bir kadına rastladım.
Hâlâ diri.
Ben gibi.
Nilgün ağladı. Furuğ güldü. Sexton sustu.
Ben yazdım.

Sebahat Sevinç Ütük
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 12:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!