9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Zerya, hasta günlerden geçiyoruz!
Avuçlarımıza işleyen öfke,
Göğsümüzün derinliklerinde yaralar açılıyor.
Bir düşünceden diğerine,
Bu karanlıkta yol yok, bizim yolumuz.
Caddenin önü tıkalı, hangi yarın?
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta